۱۳۸۷ دی ۲۸, شنبه

تبديل غزه به کوره آدم سوزي،چرا؟


بی اعتبار کردن سازمان ملل جزیی از ,استراتژی دفاعی , اسرائیل است.
/ *از نظر اسرائيل هرچه فلسطينی ها و کشورهای اسلامی بيشتر تحت نفوذ نيروهای بنيادگرا يا تحت کنترل شيوخ قرون وسطايی قرار گرفته و بدفرجام تر بشوند برای اسرائيل بهتر.
روشنگری.
روز 14 ژانويه خبرگزاری آسوشيتد پرس از بمباران يک گورستان توسط ارتش اسرائيل خبر داد. اين در حالی بود که اين خبرگزاری در همان روز در گزارش تکان دهنده ای که تصاويری آن را مستند ميکرد از تنگی جا نه فقط برای زنده ها بلکه حتی برای مرده ها، وچگونگی تلاش فلسطينی های زير آتش در غزه برای مقابله با اين کمبود خبر ميداد. بنا بر گزارش مزبور حالا ديگر دفن يک جای کودکان در کنار مادرشان، برادر در کنار برادر، دوستان در کنارهم کارساز نيست و مردم تلاش می کنند به ياد بياورند کدام گور در کدام گوشه غزه به آتش کشيده شده، بستگان رفته را در خود جای داده تا آن را بشکافند و مسافران تازه خانواده به ديار مرگ را درگور آنها جای دهند. اين گزارش با مصاحبه با جوانانی که خانواده های خود را روی هم دفن ميکردند، تصوير روشنی از وضعيت به دست ميداد. راديو فارسی زبان آلمان بخشی از گزارش فوق را منتشر کرده بود به شرح زير: ((آسوشيتدپرس خبر داد که جای خالی در گورستان‌های باريکه غزه وجود ندارد و مسئولان ناچار شده‌اند برای دفن اجساد تازه، قبرهای کهنه را زير و رو کنند. در نوزدهمين روز درگيري‌ها، يک بمب اسرائيلی به گورستان "شيخ رادوان" نوار غزه اصابت و قطعات اجساد مردگان را بر بام ساختمان‌های هم‌جوار پرتاب کرد. آسوشيتدپرس نوشت: ,مردمی که برای مقابله با بوی تند اجساد، دستمال بر جلوی دهان بسته‌اند، تکه‌های اجساد را جمع مي‌کنند و برای دفن مجدد به گورستان ويران‌شده باز مي‌گردانند. ده‌ها سنگ قبر متلاشی شده است,. مقام‌های اسرائيلی اعلام کردند که هدف، بمباران يک انبار اسلحه حماس بوده که در مجاورت گورستان قرار دارد. احمد ابوجاربو، يکی از ساکنان محله مجاور گورستان، به خبرنگار آسوشيتدپرس گفت: , پس از انفجار بمب، از خانه بيرون آمدم تا ببينم چه اتفاقی افتاده است. همسايه من دست زنی را پيدا کرد که مدت‌ها پيش مرده و به خاک سپرده شده بود. ما همه چيز را در يک کيسه پلاستيکی ريختيم,. براساس باورهای اسلامي، مردگان بايد هرچه زودتر به خاک سپرده شوند. اما باريکه غزه نه تنها برای يک ميليون و ۵۰۰ هزار جمعيت زنده خود، بلکه برای اجساد نيز تنگ است. تنها قبرستانی که هنوز کمی جا دارد، گورستان "شهدا" است. اما مردم از ترس حملات اسرائيل، جرات نزديک‌شدن به آن‌را ندارند. به اين دليل، آن‌ها از قبرستان‌های کهنه، با گشودن قبرها، دوباره استفاده مي‌کنند و اجساد قربانيان را روی اجساد بستگان خود به خاک مي‌سپارند. يک گورکن به خبرنگار آسوشيتدپرس گفت: ,غزه به يک گورستان تمام عيار تبديل شده است. من يک پليس را در قبر مادرش دفن کردم و سه برادر را در يک قبر واحد. من بچه‌های بسياری را همراه با مادرانشان در قبرها دفن کردم. نيازی به پرسيدن نيست. کافی است جائی برای دفن اجساد بيابيم,.)) اين وضعيت هولناک ناشی از رقم بالای تلفات غيرنظامی است. اين رقم را منابع رسمی چيزی حدود 25 درصد اعلام کردند. اما گزارش های دقيق تر چه توسط منابع حقوق بشری فلسطينی و چه توسط برخی از شخصيت های رسمی کشورهای غربی نيز نشان داده اند که اين رقم را دستگاه تبليغات اسرائيل حتی قبل از حمله تعيين کرده بود و رقم مزبور براساس محاسبه زنان و کودکان به قتل رسيده ارائه ميشود و مردان، بخصوص جوانان، حتی دانشجويان و نيز کارکنان دستگاه های مدنی از قبيل پليس ترافيک را حذف ميکنند و آنها را نيروهای نظامی حماس به شمار می آورند. اين دستکاری در ارقام واقعی با گرايشات سياسی حماس نيز که مايل است تمام مردم را نيروی رزمنده خود معرفی کند انطباق دارد. رقم واقعی تلفات غير نظامی را اين منابع بين 86 تا 90 درصد اعلام کرده اند. در باره اين تلفات بالای غيرنظاميان که در همان روز اول جهان را شوکه کرد تحليل های مختلفی ارائه شده است تا جوابی برای اين سوال پيدا کند که چرا اسرائيل اينهمه غيرنظامی می کشد. در کنار اين توجيه که ,حماس خود را بين مردم پنهان کرده است, که توسط دستگاه تبليغات اسرائيل تهيه شده، اين دليل توسط مقامات اسرائيل بويژه به مردم خود اسرائيل ارائه شد که رقم بالای تلفات غيرنظاميان فلسطينی برای حفظ جان سربازان اسرائيلی است. در اين رابطه به نوشته روزنامه اسرائيلی هاآرتص يک مقام نظامی اسرائيل در تلويزيون برای مردم توضيح داد که محتاط بودن برای ارتش اسرائيل به معنای محتاط نبودن در مورد تلفات فلسطينی هاست. او گفت:, برای ما محتاط بودن، يعنی تهاجمی Agressive عمل کردن,. اين توجيه قانع کننده به نظر می آمد. زيرا اسرائيل برای احتراز از تلفات خود نه تنها سربازان پناه گرفته در تانک های زره پوش پيشرفته را با آتش F16 ها و هلی کوپترهای آپاچی و توپ های سوارشده بر تانک ها از هوا و زمين پشتيانی می کند، بلکه برای حتی يک گام پيشروی در شهر پر جمعيت، نخست يک محله را با خاک يک سان کرده و با کشتار و تروريزه کردن مردم آن را از سکنه خالی می کند، بعد محله را ,قرق, کرده و ايستگاه های خود را در آن مستقر ميکند. به عبارت ديگر فلسطينی های غيرنظامی از نظر ارتش اسرائيل سپر بلای سربازان اسرائيلی محسوب ميشوند. بعلاوه خبرهای بعد نشان داد درست برعکس آنچه ماشين تبليغاتی اسرائيل در اختيار رسانه ها ميگذارد سربازان اسرائيلی حتی بطور مستقيم تر نيز از شهروندان غيرنظامی فلسطينی به عنوان سپر انسانی استفاده ميکنند و هنگام حمله به خانه ها و ساختمان ها زن ها و بچه ها را گروگان گرفته و آنها راجلوی خود حرکت ميدهند. اما به زودی معلوم شد اين توجيه ,معقول, نيز برای توضيح کشتار وسيع غيرنظاميان فلسطينی در غزه کافی نيست و تنها بخشا با حقيقت انطباق دارد، زيرا اسرائيل در واقع قدرت کنترل تعداد کشته های غيرنظامی را دارد و معمولا قبل از شروع عمليات در مورد آن تصميم ميگيرد. واقعيات مستند هم عليرغم سانسور کامل خبری برای مخفی کردن صحنه عمليات ارتش اسرئيل به روشنی نشان ميدهد اسرائيل مستقيما شهروندان و تاسيسات غيرنظامی از جمله ساختمان ها و انبارها و کاميون ها وابسته به دفاتر امداد سازمان ملل و صليب سرخ و سازمان های غير دولتی و بيمارستان ها را آگاهانه هدف ميگيرد بدون اينکه برای حفظ جان سربازان اسرائيلی نيازی به اينکار وجود داشته باشد. هرچند امداد گران سازمان ملل و يا محلی بهترين شواهدرا در اين موردبه دست داده اند، ولی حتی بی بی سی که مثل اغلب رسانه ها ی بزرگ انحصاری اخبار کشتار در غزه را در چارچوب استراتژی تبليغاتی اسرائيل و گفتمان تهيه شده توسط آن تنظيم ميکند گزارش نستبا مبسوطی از قول شاهدان عينی در مورد حمله اسرائيل به مردم بی پناهی که در حال فرار هستند ارائه داد.* گزارشات آسوشيتدپرس و بی بی سی که به آنها اشاره شد قبل از روزهای 14 و 15 ژانويه تهيه شده اند. در اين دو روز اسرائيل نه تنها يک بار ديگر رکورد جديدی از جنايت برجای گذاشت، بلکه سبک کشتار و ويرانی نيز سوال برانگيز بود. يعنی درست در همان زمان که ديده بان حقوق بشر رسما گزارشات متعدد محلی در مورد استفاده ارتش اسرائيل از بمب فسفر سفيد در غزه را تاييد کرده و محکوم ميکرد و مقامات اسرائيلی در حال انکار آن بودند، ارتش اسرائيل بی مهابا، بيمارستان و مراکز دارويی وابسته به صليب سرخ و سازمان ملل را با بمب فسفری به آتش کشيد، در ست در همان زمان که بان کی مون در رابطه با کشتار در غزه به منطقه رفته بود، ارتش اسرائيل دفتر امداد سازمان ملل را به آتش کشيد. حتی رسانه های غربی که گزارشگران شان در کافه ای روی تپه های مشرف به غزه در اسرائيل نشسته اند دستپاچه به مراکز خبری گزارشات هولناکی را مخابره می کردند که جسته و گريخته در گزارشات روز بويژه در راديو ها پخش ميشد: ازهمه جا آتش زبانه می کشد و دود به آسمان ميرود، فاصله انفجارها وحملات به دقيقه و حتی ثانيه رسيده است، مردم در حال دويدن هستند اما پناهگاهی وجودندارد، پناهگاه های سازمان ملل، آمبولانس ها، مدارس، بيمارستان ها، خانه ها و محلات مرتب زير حمله قرار ميگيرند. شبکه الجزيره که تنها خبرگزاری عمومی نسبتا بزرگ با پوشش جهانی است که خبرهای واقعی غزه را تا حدی پوشش ميدهد، روز جمعه 16 ژانويه در مورد برخی از حملات روز پنجشنبه چنين گزارش داد: چکيده يک گزارش: روز پنج شنبه توپ های اسرائيلی بيمارستان قدس در مرکز شهررا زير آتش گرفتند، بطوريکه تا صبح روز جمعه هنوز بقايايی از آن درحال ذوب شدن بود. بيمارستان دريکی از متراکم ترين محلات شهر به لحاظ جمعيت قرار دارد.در حالی که بيمارستان در حال آتش گرفتن بود پرسنل تلاش ميکردند بيماران را منتقل کنند. اما به کجا؟ شارون لاک يکی از امدادگران گفت ما مجبوريم بيماران و زخمی ها را در خيابان ها بخوابانيم آنهم در حالی که بمباران ادامه دارد. اين هولناک ترين چيزی است که ديده ام. ماموران آتش نشانی سعی کردند آتش را خاموش کنند. اما بارديگر شعله های آتش از آن زبانه کشيد. آنها بارديگر شعله ها را خاموش کردند اما برای بار سوم شعله های آتش از ساختمان بيمارستان زبانه کشيد. اين شاهد ديگری است بر اينکه اسرائيل از بمب های فسفری استفاده ميکند که با آب خاموش نمی شود و بقايای آن بعد از تماس با هوا دوباره آتش می گيرد. چکيده يک گزارش ديگر: روز پنج شنبه اسرائيل به مرکز کمک رسانی سازمان ملل حمله کرد. در اين مرکز صدها هزارتن غذا و دارو برای توزيع نگهداری ميشد.سازمان ملل تغذيه نزديک سه چهارم مردم غزه را برعهده دارد. جان گينگ مسوول کمک رسانی سازمان ملل در غزه به مردم قول دادکه مطمئن باشند: , ما دوباره برپا ايستاده ايم و کارمان را آغاز کرده ايم. ما انبارهای جديد درست می کنيم زيرا بايد کمک به مردم را ادامه دهيم. , مقامات سازمان ملل به خبرنگار الجزيره گفتند شواهد به دست آمده نشان ميدهد که از بمب فسفر سفيد برای به آتش کردن انبار غذايی سازمان ملل استفاده کرده اند. بقايای بمب ها در اينجا نيز درروز جمعه هنوز در محل انبار مقر سازمان ملل می سوخت. گزارشات از درون بازهم وحشتناک تر بود. کوامه باترلی Caoimhe Butterly امداد گر ايرلندی از غزه گزارش مفصلی ارائه داد، بخش هايی از آن: ((خون همه جا را گرفته است. دستگاه ها و تجهيزات پزشکی از جای خود کنده شده و کف اتاق های عمل افتاده اند. بانداژهای خون آلود در گوشه و کنار پخش شده اند، و سيل زخمی ها به بيمارستان وارد ميشود، بدن آدم ها از زخم شراپنل، سوختگی و گلوله تکه پاره شده است. دست ها و پاها پيچ و تاب خورده، يا بطور کامل قطع شده اند.14 آمبولانس در هم شکسته شده، ناچار شديم مجروحين و کشتگان بيمارستان را در همان آمبولانسی حمل کنيم که بچه ها و زنان را ميخواستيم با آن انتقال دهيم، اين در حالی بود که شکم وسينه مقتولين دريده شده، دست وپای مجروحين بطور وحشتناک و غير طبيعی پيچ خورده، خونی که از بدن مجروحين می چکد زمين، آمبولانس و لباس های ما را رنگی کرده بود. مجروحين وسوختگان از درد به خود می پيچيدند و مادران خود راصدا ميکردند. صدای لا ينقطع هلی کوپترهای تجسسي، آپاچي، اف 16 ها، تانک ها در گوش مردم می پيچد و آنها را به تکاپو واميدارد که حدس بزنند حمله مرگبار اين بار کدام خانه، مدرسه، کلينيک، مسجد، ساختمان دولتی يا مرکز شهر را هدف قرار خواهد داد. ميخواهند حدس بزنند قبل از وقوع حمله به کدام سو بگريزند. برای پيکر آسيب پذير انسان پناهجوهيچ جای امنی نمانده است. برای پدر و مادرهااين وحشتناک است که بدانند ديگر جايی برای پناه دادن بچه های شان ندارند.)) محاصره يک و نيم ميليون انسان در قطعه ای مشابه يک گتو و فروباريدن آتش بر آنها، آنهم بعد از ماه ها گرسنگی دادن و محروميت از دارو و قتل های گزينشي، غزه را به معنای واقعی کلمه به ,يک اردوگاه مرگ, تبديل کرده است. چرا اسرائيل غزه را به ,کوره آتش سوزی, تبديل کرده است؟ رابرت فيسک نويسنده پيشرو انگليسی از مقايسه جنايات اسرائيل در غزه با جنايات نازی ها در جنگ جهانی دوم برآشفته و توصيه به پرهيز از اين مقايسه کرده است. استدلال او عمدتا بر دو محور استوار است. يکی اينکه تعداد قربانيان کمتر است، دوم اينکه اين امر همه قربانيان نازی ها را متهم ميکند. اين هردو دليل نادرست است. اولی به دلايل واضح و بيش از همه اينکه شمار قربانيان هميشه برای توجيه جنايت به کار رفته است از جمله توسط انکارکنندگان هولوکاست نازی هاو مشخص تر از همه شخص احمدی نژاد. فيسک که ازجنايات اسرائيل به شدت به خشم آمده قبلا در مقاله ای نوشته بود: ,چرا بايد تعجب کنيم اين همان اسرائيل است که در 1982 در تهاجم به لبنان 17500 تن، عمدتا غيرنظاميان، را کشت، در صبرا و شتيلا 1700 غيرنظامی را قتل عام کرد. در 1996 در قتل عام قانا 196 پناهنده يک اردگاه را کشت..., اما همه آنها يک تفاوت با کشتار غزه داشتند: هنوز اينترنت به کمک قربانيان نشتافته بود.يعنی برای اينکه بتوان جنايت را عملی کرد بايد شرايط آن را نيز فراهم آورد. از,بدشانسی, اسرائيل نميتواند فلسطينی ها را در کوره های آدم سوزی بسوزاند و ترجيح ميدهد آنها را با بمب های فسفری بسوزاند و تعداد قربانيان را در حد ,نياز, خود برای سياست پاکسازی ,محدود, نگاهدارد. اين البته حسنی برای اسرائيل محسوب نمی شود و همه شواهد نشان ميدهد اسرائيل هرجا که بتواند از جنايت نسبت به فلسطينی ها فروگذار نمی کند. اما دليل دوم رابرت فيسک از آن رو نادرست است که قربانيان نازی ها بيش از همه با قربانيان فلسطينی نزديک اند وآن بخشی از قربانيان بازمانده که اين واقعيت را انکار کرده و از جنايات اسرائيل دفاع ميکنند، اعمال نازی ها را در اصول تاييد ميکنند. بعلاوه قبل از همه خود يک وزيراسرائيلی بود که قبل از اين تهاجم فلسطينی ها را تهديد کرد در غزه ,هولوکاست,بر پا خواهند کرد. به هرحال سوال برجای می ماند:چرا به قول خود رابرت فيسک ,اسرائيل بار ديگر درهای جهنم را به روی فلسطينی ها بازکرده است, وآشکارا وحشيانه عمل ميکند؟ کشتار شهروندان غيرنظامی و هدف گرفتن تاسيسات مدنی و مقرهای صليب سرخ و سازمان ملل که ,مکان های مقدس, دنيای مدرن به شمار می آيد، کدام هدف سياسی و نظامی اسرائيل را ارضا ميکند؟ ,تروريزه, کردن مردم، بخشی از استراتژی ,دفاعی, اسرائيل وزير اسرائيلی مخصوصا از کلمه هولوکاست استفاده کرده بود. اسرائيل در تهاجم به غزه دو هدف را تعقيب ميکند. هدف های بلند مدت و کوتاه مدت سياسی - نظامی اسرائيل برای هر ناظر مطلعی از هرگرايشی روشن است. اسرائيل ميخواهد تشکيل يک دولت واقعی فلسطينی را غير ممکن کند. بستن آخرين تنفسگاه غزه به بهانه جلوگيری از ورود اسلحه قاچاق و تکميل محاصره نظامی غزه و تبديل غزه به گتويی جدا از ساحل غربی که خود توسط شهرک های اشغالی به گتوهای متعدد تبديل شده است، طرح شارون است که همچنان پيگيری ميشود. بهانه ظاهری هم مبارزه با حماس است. همانطور که بهانه بوش برای حمله به عراق صدام بود. اسرائيل بهتر از هرکس ميداند که با اين جنگ پايه های حماس يا نيروهای های بنيادگرای ديگر شبه حماس را در ميان مردم تقويت ميکند. اماچه باک. از نظر اسرائيل البته حماسی که شاخش شکسته نشده باشد نبايد قدرت بگيرد، اما هرچه فلسطينی ها و کشورهای اسلامی بيشتر تحت نفوذ نيروهای بنيادگرا يا تحت کنترل شيوخ قرون وسطايی قرار گرفته و بدفرجام تر بشوند برای اسرائيل بهتر. به اين ترتيب اسرائيل ميتواند خاورميانه را به دو,کمپ, تقسيم کند: مسلمان های عقب مانده و اسرائيل ,دمکرات,. اسرائيل حتی حماس ,واقع گرا, را هم نمی خواهد چه برسد به يک نيروی واقعا دمکرات. چنانکه هرزمان که حماس علامتی از عقلانيت نشان داد با شدت عمل جلوی آن را گرفت.محمود عباس را هم به اين دليل ,فعلا, قبول دارد که اساسا,نيرو, به حساب نمی آيد. کشتار اخير هم نشان داد به قول انگليسی ها عباس irrelevant است. طبيعتا اين استراتژی سياسی مستلزم تخريب تدريجي، پاکسازی تدريجی و ,بيچاره, و ,نوميد, کردن مردم فلسطين است بطوريکه ديگر اميد به آينده و هرگونه مبارزه ای را از دست بدهند. اما هدف دوم که علت اصلی خشونت اسرائيل در اين جنگ را نشان ميدهد اين است:نشان دادن قدرت تخريبی اسرائيل و ايجاد ارعاب به منظور حفظ موقعيت استثنايی در خاورميانه. نورمن فينکلشتين، نويسنده برجسته يهودی و از خانواده های بازمانده هولوکاست حتی اين را هدف اول اسرائيل در حمله کنونی ميداند و می نويسد: ,هدف شماره يک: بهبود آنچه اسرائيل آنرا قدرت بازدارنده می خواند و به زبان عادی مردم در اساس به معنای اين است که اسرائيل قدرت تروريزه کردن منطقه به منظور به اطاعت واداشتن آن را دارد. آنها بعد از شکست لبنان در جولای 2006 احساس می کردند مهم است که اين پيام را بفرستند که اسرائيل هنوز يک قدرت رزمی است و ميتواند آنها را که اطاعت نکنند، تروريزه کند., بی اعتبار کردن سازمان ملل و قوانين بين المللی و نهادهای حقوق بشری جزيی از همين استراتژی است. برای اسرائيل مهم است که به مردم فلسطين و نه فقط فلسطينی ها بلکه تمام کشورهای خاورميانه علنا نشان دهد وقتی پای قدرت انحصاری و استثنايی اسرائيل مطرح است، حقوق بشر و سازمان ملل و هيچ چيز ديگر اهميت ندارد و آنها نميتوانند به خود کوچکترين اميدی راه دهند که ممکن است ريسمانی در جامعه جهانی برای تغيير اين وضع بوجود بيابند، زيرا همه آنها بازيچه دست دولت اسرائيل هستند. شايد تصادف بود اما تصادف بجايی بود وقتی اولمرت گفت طبق دستور تلفنی او جرج بوش را از ميز سخنرانی فيلادلفی به زور پائين کشيدند تا خانم کندوليزا رايس را شرم کرده و وادار کند به دستور اسرائيل قطع نامه سازمان ملل رای ندهد و وقتی سخنگوی کاخ سفيد اين را انکار کرد بازهم اولمرت گفته خود را مورد تاکيد قرار داده است. ,يا با ما يا با حماس,، تقليد از جنگ با ترور بوش طبيعتا اسرائيل هرگز نميتواند اين سياست را با توان خود پيش ببرد. عليرغم قدرت نظامی فوق العاده، اسرائيل کشور کوچک و به شدت بی ثباتی است که بدون حمايت آمريکا و کشورهايی مثل آلمان و انگليس و فرانسه هرگز قادر نبود بيش از نيم قرن سياست پاکسازي، زمين دزدی و قتل عام توده ای را ادامه دهد. اما اسرائيل مطمئن است به عنوان ابزار آمريکا در منطقه عمل ميکند و آمريکا و به تبع آن قدرت های بزرگ جهانی از اين ابزار محلی حمايت خواهند کرد. اما بهايی که اسرائيل بايد در افکار عمومی بدهد چه؟ تا آنجا که به خاورميانه مربوط است آنچه برای اسرائيل مهم است همان ,ارعاب, است و توانايی رژيم های منطقه به سرکوب مردم خود. اما در غرب بويژه کشورهای اروپايی که دولت ها بر رای مردم استوارند چه؟ اينجاست که پای دان گيلرمن، وزير دولت شارون و ماشين تبليغاتی اسرائيل وارد عمل شد. هرچند رابرت فيسک خواسته است ,جنگ جهانی دوم را از ماجرای غزه کنار بگذاريد,، ولی استراتژی گيلرمن و مشاهده نتايج آن در رسانه های بزرگ جهان انسان را بی اختيار به ياد ماشين تبليغاتی گوبلز می اندازد. جزييات استراتژی تبليغاتی گيلرمن اکنون روشن شده است. نشريه آبزور طی مقاله مفصلی آن را فاش کرد. گيلرمن چند ماه قبل از حمله به غزه از سازمان ملل به اسرائيل فراخوانده شد و رياست اجرايی استراتژی تبليغاتی را برعهده گرفت. در خلاصه ترين شکل ميتوان گفت اين استراتژی در محورهای اساسی ازاستراتژی تبليغاتی,جنگ با تروريسم, جرج بوش و ,يا با ما يا با تروريست ها, که برای حمله به عراق تنظيم شده بود،اقتباس شده است. محورهای اين استراتژی بر ايجاد يک فرهنگ لغت و يا بهتر گفته شود يک گفتمان ,discourse, قرار دارد که بايد رسانه ها مجبور شوند آن را تکرار کنند. خود گفتمان بر اساس ارائه تعدادی ,فاکت, ساختگی تنظيم شد،از جمله اين دروغ که حماس آتش بس را نقض کرده است نه اسرائيل، اينکه سال های طولانی از طرف غزه به سوی ,شهروندان يهودی, راکت پرانی می شد، در حاليکه اسرائيل فقط بردباری نشان ميداد. برنامه ماشين تبليغاتی عبارت بود از ارائه اين تصوير است که اين ,جنگی, است بين دو نيروی نظامی و ,دولتی, که يکی بنيادگرا و ديگری دموکراتيک است، نه تهاجم يک قدرت اتمی و دارای ويرانگرترين ماشين جنگي، که لاينقطع نه فقط مستعمره کردن بلکه تصرف زمين های فلسطينی ها را ادامه ميدهد، به شهری که اکثريت مردم آن زير فشار يکی از سخت ترين محاصره های غذايی و دارويی دوران ما از پا در آمده اند. خلاصه اينکه اين جنگ خير و شر است و شما بايد انتخاب کنيد:, يا با ما, يا با حماس و جمهوری اسلامی و القاعده. ليوينی تزيپی حتی اين را بطور علنی لو داد و در ديدار با رهبران اروپايی گفت حالا همه بايد انتخاب کنند، يا ما.. مثل مورد عراق دولت اسرائيل مطمئن بود نه فقط قدرت ها و رسانه های غربی همين استراتژی را پژواک خواهند داد و انبوه گزارشگران از ترس شغل و مزدشان خبرها را در چارچوب همين گفتمان تنظيم خواهند کرد، بلکه بخشی از روشنفکران بزدل کشورهای خاورميانه نيز وقتی در مقابل ,يا با ما يا با بنيادگرايان , قرار بگيرند، جرات نخواهند داشت برخلاف تمايل اسرائيل عمل کنند و حتی آنها که ميخواهند مستقل بمانند حتما خود را ناچار می بينند برای دفاع از حيثيت خود، قبل از آنکه با جنايت رو درو قرار بگيرند، زير چماق اتهام دفاع از بينادگرايي، نخست نسبت به ,طيف شر, ابراز موضع کنند و در مورد جنايات اسرائيل به تمجمچ بيافتند. چند روز بعد از شروع کشتار غزه وقتی رسانه های بزرگ انحصاری يکی بعد از ديگری تيتر زدند: اسرائيل به اين يا آن ,مرکز حماس,، به ,بيمارستان حماس,، به ,دانشگاه حماس,... حمله کرد، وقتی تهاجم و کشتار پليس ترافيک را ,حمله به جنگجويان حماس, خواندند، وقتی سالها ,موشک پرانی حماس, به عنوان دليل حمله اعلام شد و سالهاحمله اسرائيل به نظامی و غيرنظامی و قتل های پی در پی و محاصره غذايی و دارويی و تخريب خانه ها و خانه ساختن در زمين آواره که لاينقطع ادامه دارد و در سال های ايخر تشديد هم شده است، بطور کامل از خبر ها حذف شد، آنوقت يکی از مقامات اسرائيل در کابينه صريحاگفت برخلاف جنگ لبنان جنگ تبليغاتی ما اين بار ,بسيارموفق بود., آنچه اسرائيل پيش بينی نکرده بود ,بسيار موفق,، اما صفتی هم است که ميتوان برای استراتژی ,بی اعتبار کردن, مقامات ,رسمی,، رسانه های ,رسمی,، قلم بدستان ,رسمی, نزد ميليون ها شهروند عادی جهان بکار برد. محاسبات اسرائيل اشتباه بود. استراتژی ,يا با من يا با حماس, حتی سريع تر از ,يا بامن يابا تروريسم, بوش شکست خورد. البته سياست اسرائيل موقعيت حماس را در ميان فلسطينی ها و بخشی از مسلمانان تقويت کرد که مسووليت آن تماما بردوش اسرائيل و مدافعانش است، ولی بخش بزرگی از مردم جهان نشان دادند هيچ اجباری به چنين انتخابی ندارند. در همان اولين هفته تهاجم نخستين پديده ای که شکل گرفت فاصله عظيم ,بالا, و ,پائين, در همه جهان بود. شکاف بين بانکی مون و مقامات بالای سازمان ملل و کارمندان رده های ميانی و پائين و امدادگران نجيبی که فرياد ميزدند به ,جنايات جنگی, که اسرائيل مرتکب ميشود رسيدگی کنيد، شکاف بين دولت های واپسگرای عرب و توده های خشمگين زير سلطه آنهاکه فرياد ميزدند محاصره مردم غزه را بشکنيد، شکاف بين ,وابستگان مطبوعاتی, که در هتل مشرف به غزه قهوه و استيک خود را صرف کرده و تبليغات جنگی اسرائيل را به عنوان خبر گزارش ميدادند و گزارشگران شريفی که به ديده بان حقوق بشر فشار می آوردند: اين بمب فسفری است، شما بايد موضع بگيريد، شکاف بين مردم کشورهای غربی که در جمعيت های صد و دويست هزار تايی به خيابان ها آمدند و خطاب به دولت های خود فرياد ميزدند:, پس چه کسی بايد اسرائيل را تحريم کند؟,، شکاف بين مقامات دولتی ومسوولان انساندوستی که خطاب به قدرت ها می گفتند: ,آيا يک حقوق بشر برای اسرائيل وجود دارد ويک حقوق بشر برای بقيه جهان؟, اين مردم نه اسرائيل و نه حماس بلکه حقوق بشر را انتخاب کردند. اسرائيل در نشان دادن چهره ای رعب آور و بی رحم از خود ,بسيار موفق, بود، امااستراتژی سيلی به حقوق بشر به شدت سيلی خورد و دولت اسرائيل را بيش از هرزمانی در گذشته بی آبرو کرد. اينهمه اما مردم غزه را که نيمی از آنها کودک هستند، از وحشت زيستن زير سايه اشغالی که در شرايط گرسنگی و ناتوانی بر بدن های اغلب مجروح آنها بمب می بارد رها نکرده است. متاسفانه آنها که با تکيه بر سياست ارعاب حکومت ميکنند، با تف کردن به اصول حقوق بشر، خود را در مقابل ,بی اعتباری, و ,بی آبرويی, روئين تن کرده اند. برای عقب راندن و برانداختن آنها نه فقط در فلسطين بلکه در همه خاورميانه و البته در ايران، نياز به برآمد يک نيروی دمکراتيک سازمان يافته است که پايه های استراتژی رسوای ,يا بامن با دشمن من, قدرت های واپسگرا را بطور کامل ويران کند. و اين يک بار ديگر اهميت مقابله با جنايات اسرائيل و دفاع از حقوق مردم سلب حقوق شده و به خاک و خون افتاده ی فلسطين را مورد تاکيد قرار ميدهد.

منابع:
حمله به مردگان. راديو آلمان
*گزارش بی بی سی. شليک به آوارگان
*گزارش کائومی باترلی از غزه
*مقاله نورمن فينکلشتين در مورد فاکت های مربوط به حماس و غزه http://www.counterpunch.org/finkelstein01132009.html
*
28 دی 1387 22:19

رازهای تونل های زیر زمینی غزه

رازهای تونل های زیر زمینی غزه
۲۷ دی ۱۳۸۷
admin
روزنامه لوفیگارو نوشت: موفقیت عملیات سه مرحله ای اسرائیل به غزه زمانی با تردید جدی روبرو شد که کارشناسان نظامی اسرائیل دریافتند که مبارزان سلحشور حماس یک برگ برنده بزرگ دارند؛ «شبکه تونل های زیر زمینی»
به گزارش الف، روزنامه فرانسوی لوفیگارو در گزارشی به قلم “ژرژ مالبرونو” با اشاره به شبکه پیچیده تونل های زیرزمینی که رزمندگان حماس برای ضربه زدن به نظامیان اسرائیلی از آن استفاده می کنند، نوشت: بیش از ۱۰۰۰ تونل زیرزمینی به نیروهای حماس این امکان را می دهد که همه جا حضور داشته باشند بدون آنکه دیده شوند.
این گزارش با تشریح پیشینه احداث این تونلها، می افزاید: مدت زیادی بود که این تونل‌ها وجود داشت، اما کسی آنها را ندیده بود، تا زمان انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ که مالکیت آنها تحت نظارت مسئولان سازمان های امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطینی قرار گرفت.
تا پیش از این، این تونل ها برای حمل برخی اقلام از قبیل شیر، پوشاک، قطعات یدکی خودرو و دارو مورد استفاده قرار می گرفت اما از زمانی که حماس در سال ۲۰۰۵ کنترل غزه را در دست گرفت، کارایی این گذرگاه های زیر زمینی نیز تغییر کرد.
در این دوره، مبارزان فلسطینی از این راهروهای زیرزمینی برای تامین سلاح استفاده کردند. ارتش اسرائیل نیز مبارزه علیه حفر این تونل ها در پیش گرفت.
عقب نشینی اسرائیل از نوار غزه در تابستان ۲۰۰۵ و قدرت گرفتن حماس در ژوئن ۲۰۰۷ موجب تقویت عبور سلاح، از قطعات راکت گرفته تا موشک های ضد هوایی و چندین تن تی ان تی و سایر مواد انفجاری برای پرتاب موشک های حماس به جنوب اسرائیل شد.
محمد یکی از ساکنان رفح می گوید: تا زمان عقب نشینی اسرائیل حفاری تونل تنها شبها صورت می گرفت چون روزها مردم از گشت زنی ارتش اسرائیل در هراس بودند.
حفاری تونل به اصلی ترین فعالیت اقتصادی رفح تبدیل شده و شبکه ای برای توزیع تحت نظارت حماس با قوانین نرخ و حتی واژگان خاص خود شکل گرفت.
گروه حفاری برای حفر هر متر تونل بطور متوسط ۱۰۰دلار دریافت می کردند. شمار ورودی های تونل های حفاری شده در خاک مصر به حدود ۸۵۰ و در رفح در طول چهارده کیلومتر به ۱۲۵۰ مورد می رسد.
محمد با اشاره به پیچیدگی فزاینده کار در این تونل ها می گوید: در حقیقت تونل ها به دو شاخه تقسیم می شوند؛ در مصر ورودی تونل ها می تواند در مغازه ها باز شود یا در مزارع زیتون یا باغ بادام.
یک نظامی فرانسوی در خاطرات خود در بازدید از صحرای سینا می گوید: از کف یک خانه احساس بوی خنک کردم، سوال کردم این بو از کجا می آید و به من پاسخ دادند معلوم است که این بو مربوط به یک تونل است. با کنار زدن کف پوش، تونلی را دیدم که عمق بسیاری داشت. برای فرو رفتن در این تونل ها از چرخ و طناب الکتریکی استفاده می شود. برخی تونل ها مجهز به تلفن داخلی برای برقراری ارتباط با سطح زمین اند.
برای پرهیز از دستگاههای شناسایی برخی از آنها تا عمق ۳۰ متری زمین پیش می روند، اما برعکس قطر آنها تنها به اندازه یک انسان با در نظر گرفتن دست و پای اوست. ارتفاع برخی از تونل های به اصطلاح لوکس که از چوب پوشیده شده است، به ۱۷۰سانتیمتر می رسد.
یک نظامی فرانسوی می گوید: طول راهروهای زیر زمینی در درون مناطق شهری تا ۸۰۰ متر می رسد.
از سال ۲۰۰۷ حماس کنترل تونل ها را در دست گرفت، ضمن اینکه به برخی مجریان اجازه داد، در ازای پرداخت مالیات سالانه ۱۰هزار دلار به حفر تونل بپردازند.
از سوی دیگر سایر گروههای فلسطینی فعال ضداسرائیلی ضمن معافیت از پرداخت مالیات اجازه یافتند تونل حفر کنند. البته حماس بر عملکرد آنها و تامین سلاح از این طریق نظارت می کند و اگر کارگری بر اثر ریزش آوار کشته شود، حماس از مالک تونل می خواهد معادل ۲۰هزار یورو به خانواده قربانی پرداخت کند.
یکی از ساکنان رفح می گوید پلیس های مصری بلافاصله پس از هشیاری از حمله قریب الوقوع اسرائیل به تونل ها، ما را از این مسئله مطلع کردند.
تابستان گذشته پس از بازدید یک هیئت پارلمانی آمریکایی، قاهره پذیرفت ورودی دوازده تونل را مسدود کند.
محمد می گوید: تونل هایی که مسدود شدند قدیمی و از رده خارج شده بودند و این کار تنها برای خشنودی امریکایی ها صورت گرفت، با این حال و به رغم صدها بمب اسرائیلی که از ۱۷ روز بر رفح فرو ریخته شده است، بسیاری از تونل ها همچنان عملیاتی اند.
در روزهای گذشته دو گروه از پزشکان عرب بطور مخفیآنه از این راههای زیرزمینی عبور کردند.
از دیدگاه حماس این راههای زیر زمینی برای نجات یافتن در برابر محاصره غزه و رویارویی نظامی با ارتش اسرائیل ضروری است.
کارشناسان نظامی اسرائیل، در اثنای تهاجم اخیر به غزه تازه متوجه شدند که این شبکه پیچیده راهروهای زیر زمینی، چه برگ برنده بزرگی در دست رزمنگان بی باک حماس است.
یک نظامی بلند پایه اسرائیلی در توصیف این برگ برنده حماس گفته است: تونل های زیر زمینی که مبارزان حماس از آن استفاده می کنند، به آنها این امکان را می‌دهد که در همه جای صحنه نبرد حضور داشته باشند، بدون آنکه دیده شوند.

آلبوم عکس: سه هفته جنگ در غزه بی بی سی


http://www.bbc.co.uk/persian/world/2009/01/090116_og_gaza_inpictures.shtml






































أرابيك- واشنگتن مايكل هارت گیتاریست آمریکایی ،اولین خواننده در این کشور است که ترانه ای درباره تجاوزات اسراییل در غزه می خواند .



"مساجد ، منازل ومدارس مارا بسوزانید اما روح ما نخواهد مرد"یک هنرمند آمریکایی ترانه ی"تسلیم هرگز"را برای فلسطين می خواند

أمريكا إن أرابيك- واشنگتن مايكل هارت گیتاریست آمریکایی ،اولین خواننده در این کشور است که ترانه ای درباره تجاوزات اسراییل در غزه می خواند .
وی با تاثیر گرفتن از صحنه های کشتار وویرانی که هم اکنون در غزه جریان دارد ،ترانه ی خود را به روحیه ی تسلیم ناپذیری فلسطینیان اختصاص داد .
وی سراینده وآهنگساز ترانه ای است که پدیده ی تجاوزات اسراییل علیه فلسطینیان را بازگو می کند ، تجاوزاتی که قربانیان خود را در هیاهوی بمب های منوری که شب های غزه و چهره های غیرنظامیانی که در جستجوی پناهگاه هستند را روشن می کند ،از میان "کودکان وزنان " قربانی می گیرد و ویرانی "مساجد ،منازل ومدارس" قابل رؤیت می سازد .شعر این ترانه میگوید درحالی که همه چیز در معرض این تجاوزات قرار گرفته ،"رهبران واهی" به بحث وجدل درباره ی این که مقصر کیست مشغول هستند ، "سخنان ناتوان" آنان هنگای که بمب ها همچون باران اسیدی فرو می بارند مانع آن نخواهد شد . هارت ترانه ی خود را درفضایی آمیخته از غبار برخواسته از ویرانه ها وبمباران به پایان می رساند و تاکید می کند هنوز صدایی می آید که می گوید ،
"امشب در غزه .. بدون نبرد .. هرگز تسلیم نخواهیم شد "
.گفتنی است که هارت کارهای مشترکی با برجسته ترین هنرپیشگان آمریکایی مانند ويل سميت ، ناتالي كول ، جسيكا سيمبسون و دیگران دارد .
هارت با انتشار بیانیه ای که نسخه ای از آن چهارشنبه 14-1-2009 در اختیار خبرگزاری "أمريكا إن أرابيك" قرار گرفته است می گوید :
" به خاطر این همه پشتیبانی ، و دعایی که برای مردم غزه می شود مراتب امتنان خود را به شما اعلام می دارم ". وی افزود روی سایت اینترنتی وی آمده است :
"خواهشمند است پس از دانلود کردن این ترانه...بهای آن را به سازمان های خیریه ای که درزمینه کمک به مردم فلسطین فعال هستند پرداخت کنید "
. وی خواهان پرداخت مستقیم مبالغ به آژانس کمک رسانی به پناهندگان فلسطینی وابسته به سازمان ملل متحد (آونروا) شده ، واز هواداران خود نیز خواسته است به منظور پایداری در برابر تجاوزات اسراییل به فلسطینیان کمک های مالی کنند .ترجمه فارسی ترانه
"تسلیم هرگز":
تشعش نور سفیدی دیدگان را کور می کند
وآسمان غزه را شب هنگام روشن .
مردم برای یافتن پناهگاهی سراسیمه اند
آنان نمی دانند آیا مرده اند ویا زنده اند
و تانک ها وهواپیما در راه .
آتشباران ویرانگر در پیش
دیگر چیزی باقی نمی ماند
فریادی دود را می شکافد :
تسلیم هرگز
امشب تسلیم بدون نبرد هرگزمساجد ،
منازل ومدارس مارا بسوزانید
اما روح ما نخواهد مرد
ما زانو نخواهیم زد
امشب تسلیم بدون نبرد هرگز.
زنان وکودکان شب های پی در پی کشته می شوند وجان می سپارند
در حالی که رهبران واهی در سرزمین های دور دست
به بحث درباره تعیین مقصران جنگ نشسته اند،
اما سخنان ناتوان آنان سودبخش نیست ،
هنگای که بمب ها همچون باران اسیدی فرو می بارندبا
این همه در میان آمیخته ای از اشک ، خون ودرد ،
بازهم می توانی بشنوی صدایی را که فضای دود آلود را می شکافد ،
و می گوید
تسلیم
هرگز امشب بدون نبرد تسلیم هرگز مساجد
، منازل ومدارس مارا بسوزانید
اما روح ما نخواهد مرد
ما زانو نخواهیم زد امشب
تسلیم بدون نبرد هرگز

ترجمه بخش فارسی العربیه.نت

نامه اعتراض آميز پرفسور آندره نوشی، فرانسوی يهودی تبار (*) به سفير اسرائيل در فرانسه

تئودور هرتزل در نوشته خود بنام «حكومت يهود»
«بعنوان مثال فرض مى‏كنيم كه ما مايل به طرد حيوانات وحشى و درنده از كشورى هستيم طبيعى است كه مابراى اينكار نيزه و پيكان بدست نخواهيم گرفت و به همانگونه كه در قرن پانزدهم دراروپا عمل مى‏كردند تنهابه تعقيب جاپاى خرس اكتفان خواهيم‏ كرد.
***********************************************************************
نامه اعتراض آميز پرفسور آندره نوشی، فرانسوی يهودی تبار (*) به سفير اسرائيل در فرانسه.
جنایات صهیونیزم در غزه
ترجمه: دکتر کاظم رنجبر
شنبه ۲۸ دی ۱۳۸۷ - ۱۷ ژانويه ۲۰۰۹
پيشگفتار:

ترجمه نا مه ايکه به حضور خوانندگان معرفی می شود، نامه ايست که استاد افتخاری ومعروف تاريخ، در دانشگاه نيس فرانسه، به سفير اسرائيل، در ۳ ژانويه ۲۰۰۹ نوشته است.

پرفسور اندره نوشی، امروز ۸۶ سال دارد،جٌد اندر جٌد، در فرهنگ دين يهود تربيت شده است،و متولد شهر کنستانتين الجزاير است، که سابق بخشی از مستعمرات فرانسه بود، و دارای مليت فرانسوی است.اين مرد فرهيخته و آزاديخواه، در جنگ دوم جهانی، از سا ل ۱۹۳۸ تا سال ۱۹۴۵،در سازمان مقاومت ملی فرانسه،مسلحانه عليه نازيسم هيتلری جنگيده است، تا وطن اش را از يوغ توحش و بربريت نازيسم آزاد بکند.آندره نوشی، در زندگی علمی اش در رشته تاريخ، آثار با ارزشی از خود بجای گذاشته است، که ترجمه عنوان بخشی از اين آثار، چنين هستند.1- نفت ونقش آن در روابط بين المللی.2- تاريخ فرانسه از سال ۱۸۴۸ تا کنون.3- استعمار فرانسه در شمال آفريقا، و صد ها مقا لات در رابطه با سياست و ژئوپولتيک.متاسفانه تا آنجائيکه من صاحب اين قلم می دانم، اين آثار، هيچکدام، به فارسی،ترجمه نشده اند.اين انسان فرهيخته و آزاده، با ديدن جناياتی که رهبران صهيونيست حاکم در اسرائيل،در طول ۶۰ سال،و امروز در نوار غزه، بنام دين و يهوديت انجام می دهند، و امروز دنيا شاهد اين جنايت ها هستند،که چگونه زنان و کودکان مظلوم و بی گناه و بی پناه عزه چگونه زير بمب های چند صد کيلوئی، تکه تکه می شوند، نامه ای به سفير اسرائيل در فرانسه نوشته است،من صاحب اين قلم، ترجمه آنرا در زبان فارسی، در اختيار هموطنان ام می گذارم.حود پرفسور اندره نوشی، از تمام انسان هائيکه خواستار صلح پايدار و شرافتمندانه بين اسرائيل و ملت فلسطين هستند، که اين نامه را، برای آگاهی افکار جهانی، در زبان های گوناگون، ترجمه کرده و منتشر بکنند.پرفسور آندره نوشی که خود مسلحانه عليه نازيسم هيتلری جنگيده است، بهتر می داند که اولين قربانی نازيسم هيتلری در درجه اول خود آلمانی ها بودند.آندره نوشی، با نوشتن اين نامه سرگشاده، به هويت دينی و قومی خود پشت نکرده است، بلکه بخاطر تجربه زندگی و دانش خود می داند، که بزرگترين قربانی صهينويزم،چه امروز و چه در آينده، در درجه اول خود يهوديان هستند و خواهند بود. وقتی که فرزند يک مادر عرب، يا يک مادر يهودی ساکن اسرائيل قربانی جنگ و خشونت می شود، اشک چشمان اين دو مادر داغديده،يکی است و زخم دلشان تا پايان عمر التيام نا پذير است.پيام پرفسور اندره نوشی در اين نامه چنين است:


او می گويد: ای انسان هائيکه صاحب وجدان و انسانيت هستيد، بيائيد و بيائيم، بدون کوچکترين تبعيض قومی، نژادی، دينی، جنسی، دست در دست هم بدهيم اين زخم چرکين ۶۰ ساله خاورميانه را که ساخته و پرداخته استعمار و سرمايه داری فراملی است، تا کنون هزاران قربانی داده است،و مليونها انسان را از خانه و کاشانه اش آواره کرده است، با يک صلح عادلانه و شرافتمندانه التيام ببخشيم.اندره نوشی، خوش باور و ساده انديش نيست، او می داندبرای شرکتهای چند مليتی نفتی و اسلحه سازی و بانکهای دنيا، کلمات دوستی انسانيت، تعاون و همياری بين انسان های، کلمات مشئز کننده و نفرت انگيز هستند.اندره نوشی می داند که اين مادران داغديده، اين کودکان معصوم که تن نحيف و رنجورشان با بمب های خوشه ای تکه پاره می شوند، يا آن جوانانی که بنام سربازاسرائيلی، يا چريک و فدائی فلسطينی کشته می شوند، فرزندان مليادرهای آمريکائی، انگليسی، فرانسوی، سويسی، و صاحبان شرکت های نفتی،و اسلحه سازی، حتی مليادر های نفتی اعراب نيستند. اما اين جنگهای طولانی ۶۰ ساله، بين ملت های خاورميانه، چه سود کلانی بر معيارارقام تريليون دولاری، به جيب اين شرکتها ريخته اند را پرفسور آندره نوشی استاد افتخاری دانشگاه نيس فرانسه می داند.باهم نامه اين استاديهودی تبار را،که به سفير اسرائيل در کشور فرانسه نوشته است، می خوانيم.

***************************



۳-ژانويه ۲۰۰۹

-آقای سفير،برای شما ۳ ژانويه،

روز شنبه مقدٌس، روز شبات يهوديان است که بايد روز صلح باشد، در صورتيکه (در اسرائيل) روز جنگ و خونريزی است.برای من، سالها استعمار اسرائيل،و دزدی زمين های فلسطينيان، توسط اين کشور، باعث خشم و نفرت اند.، لذا با تکيه بر چند واقعيت، به عنوان يک فرانسوی، به عنوان يک يهودی زائيده شده از مادر يهودی،، به عنوان عامل روابط دانشگاهی بين دانشگاه نيس فرانسه با دانشگاه تل آويو اسرائيل، اين نامه را به شما می نويسم.

*ديگر امکان ندارد در مقابل سياست قتل عام امپرياليست اسرائيل ساکت نشست.شما عينأ همان رفتاری را می کنيد، که هيتلر در اروپا، با اطريش و چکسلواکی کرد.شما قطعنامه های سازمان ملل متحد را حقير و بی ارزش می شماريد همچنانيکه هيتلر قطعنامه های جامعه ملل را حقير و بی ارزش می شمرد.شما کودکان و زنان را بدون آنکه در عمليات تروريستی و يا در عمليات انتفاضه شرکت داشته باشند، بدون ترس از عقوبت و تنبيه، به قتل می رسانيد.تمام ااين ها نتيجه استعمار غير قانونی و غير مجاز شما هستند.، در واقع يک دزدی از جانب شما محسوب می شود.رفتار شما عين دزدان سرزمين های ديگران است، حتی شما به معنويت و قانون يهود پشت کرده ايد.ننگ و نفرين بر شما،و ننگ نفرين بر اسرائيل باد! شما گورستان خود را با دست خود می کنيد، بدون آنکه خود به آن آگاه باشيد.برای اينکه شما محکوم هستيد که با فلسطينی ها و ساير کشور های عربی، در کنار هم زندگی بکنيد.اگر شما تا اين حد فاقد شعور سياسی هستيد، در آنصورت شما لياقت داشتن مسئوليت سياسی را نداريد، و رهبران سياسی شما بايد از کار و مسئوليت سياسی، کنار بروند.کشوری که اسحق رابين را می کشد و از قاتل او تجليل به عمل می آورد، آن کشور فاقد معنويت است و قابل احترام نيست. خدای شما و آسمان ها، اريل شارون جانی را نابود بکند.شما در سال ۲۰۰۶ در لبنان متحمل شکستی شديد، اميدوارم که بعد از اين متحمل شکستهای ديگری بشويد.شما که جوانان اسرائيل را به مرگ می فرستيد، برای اين است که شجاعت بستن قرار داد صلح را نداريد.چگونه يهوديان ايکه اين همه رنج کشيده اند، از جلادان و قاتلان خود و قوم خود، امثال هيتلر ها تقليد می کنند؟ااستعمار و غصب سرزمين های فلسطينی ها از طرف اسرائيل از سال ۱۹۷۵،سياست های استعماری هيتلريسم را در خاطرات من زنده می کنند.من فرقی بين رهبران امروزی اسرائيل و با رهبران آلمان نازی نمی بينم.شخصأ همچنانيکه بين سا لهای ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۵، تا زمانی که عدالت توانست هيتلر را نابود بکند، عليه نازيسم جنگيدم،، با تمام نيروهايم عليه شما خواهم جنگيد.هيتلريسم در درون قلب کشور شما جای دارد.ننگ بر اسرائيل! اميدوارم که خدای شما، رهبران شما را به جزائی که شايسته آن هستند، از آنان انتقام بگيرد.من به عنوان يک مبارز جنگ جهانی دوم عليه هيتلريزم، از شما شرم دارم.خدای شما تا پايان قرون بر شما لعنت کند. اميد است که روزی به جزای اعمال خود برسيد.امضاء: آندره نوشی.ترجمه: از کاظم رنجبر.دکتر در جامعه شناسی سياسی.پاريس ۱۶ ژانويه ۲۰۰۹*


André Nouschi Lettre de monsieur André nouschi (۸۶ans) Juif originaire de constantine algerie?Lettre de André Nouschi à l’ambassadeur d’Israël en FranceAndré Nouschi Professeur honoraire de l’Universitépublié

le mardi ۱۳ janvier ۲۰۰۹.

کانون مدافعان حقوق بشر در بیانیه ای:

کانون مدافعان حقوق بشر در بیانیه ای:
حوادث غزه مصداق شدید ترین نوع نقض حقوق بشر در شرائط جنگی است
شنبه ۲۸ دی ۱۳۸۷ - ۱۷ ژانويه ۲۰۰۹

کانون مدافعان حقوق بشر به دنبال ادامه درگيریها در غزه دومين بيانيه خود را در اين خصوص منتشر كرد. اولين بيانيه کانون مدافعان حقوق بشر در آغاز درگيریها منتشر شده بود. متن بيانيه به شرح زير است:به نام خداشايد به جرأت بتوان گفت که شديدترين نوع نقض حقوق بشر در شرائط جنگی رخ می دهد و حوادث غزه بهترين مصداق اين واقعيت است. کشتار زنان، کودکان و غيرنظاميان بی دفاع با هيچ منطقی قابل دفاع و توجيه پذير نيست.افروختن آتش جنگ جز تأمين منافع سياستمداران قدرت طلب و سلطه جو نه فقط هيچ سودی برای مردم ندارد بلکه جز ويرانی و فقر و بدبختی ثمره ای ببار نمی آورد.آنچه در غزه می گذرد تابلوی تمام نمای چهره خشن انسان نماهايی است که جز به افزايش قدرت خود و توسعه قلمرو آن به انديشه ديگری نمی پردازند.کانون مدافعان حقوق بشر ضمن محکوميت کشتار انسان های بی گناه در غزه بی پناه، از طرفين نزاع می خواهد که هرچه سريع تر با قبول آتش بس نقطه پايانی برای اين وضعيت اسفبار قرار داده و کوشش کنند از طريق مذاکره برای ايجاد صلح پايدار و تأسيس يک دولت فلسطينی مستقل و قدرتمند به آرمان های ملت آزاده فلسطين جامه عمل بپوشانند.کانون مدافعان حقوق بشر۲۸/۱۰/۱۳۸۷

اخبار روز به روزجنگ در "غزه" از روزنامه" گاردين" 'This is a war of extermination'
















The Palestinians say:
Ahdaf Soueif in Egypt
The Guardian, Saturday 17 January 2009
Article history

Palestinian women react after seeing the body of a relative killed in an Israeli missile strike at Kamal Edwan hospital in Beit Lahiya, northern Gaza Strip. Photograph: Fadi Adwan/AP
Everyone says something new is going on here; something different. The residents of Egyptian Rafah are used to the sounds of rockets and shells exploding on the other side of their border, but they've never heard the sounds they've been hearing over the last 20 days. Twenty-five miles further into Egypt the general hospital at el-Arish is used to receiving the Palestinian wounded. The staff have never seen injuries like these before. The hospital forecourt is swarming with ambulances, paramedics, press. The wounded are raced into casualty.
The Palestinians are mostly silent; each man working out where he finds himself and what he's going to do. Fearing for their wounded and fearing for those they've left behind, they are silent but unfailingly courteous.
They try to answer questions. They must be exhausted? "The people of
Gaza," they say (not "we"; they're too proud for that), "the people of Gaza just wish for an hour's sleep." The case you're accompanying? "I'm here with my nephew. He's 19. Shrapnel in his head. He was sitting with his friends. He's a student. Architecture. The helicopter dropped a bomb and seven of the group were killed and six were injured. They found a boy's hand on a 3rd floor balcony."
Later, I see a boy sitting up in bed with a bandage round his head. He has wide brown eyes flecked with green and he frowns a little, as though he was trying to remember something important. In the next bed a 12-year-old also with a bandaged head is not quite conscious yet. He is flushed and fretful.
The Palestinians say: "This is a war of extermination." They describe bombs which break into 16 parts, each part splintering into 116 fragments, the white phosphorus which water cannot put out; which seems to die and then flares up again.
No one I spoke to has any doubt that the Israelis are committing war crimes. According to the medics here, to reports from doctors inside the Gaza Strip and to Palestinian eye-witnesses, more than 95% of the dead and injured are civilians. Many more will probably be found when the siege is lifted and the rubble is cleared. The doctors speak of a disproportionate number of head injuries - specifically of shrapnel lodged in the brain.
They also speak of the extensive burns of white phosphorus. These injuries are, as they put it, 'incompatible with life'. They are also receiving large numbers of amputees. This is because the damage done to the bone by explosive bullets is so extensive that the only way the doctors in Gaza can save lives is by amputating.
One of the nurses said to me that the nurses and paramedics were horrified by what they were seeing. "We deal with cases all the time," she said. "But what we're seeing these days we've never seen before or imagined."
Upstairs a professor of economics, accompanying his brother, sees me staring at my notes and says: "Exaggerate. Whatever you write will not be as bad as the truth."
In the silence that followed someone put a mobile in my hand.
"Look!" On a rubble-strewn street lay the body of a roasted and charred child. Two bones were sticking out where her thighs had been. "The dogs ate her legs," he explains. For a moment I put a hand over my eyes. The phone goes round the table, each man gravely contemplating the burned child on the screen. Then someone asks: "What will it take to make the Israelis stop?"
• Ahdaf Soueif is a writer whose novel The Map of Love was shortlisted
for
the 1999 Booker prize

The Israeli attacks on Gaza

http://www.guardian.co.uk/world/interactive/2009/jan/03/israelandthepalestinians


*

Leading British Jews call on Israel to halt 'horror' of Gaza
Peter Beaumont, David Smith and Ben Quinn
The Observer, Sunday 11 January 2009

The Observer, Sunday 11 January 2009
Article history
A group of Britain's most prominent Jews has called on Israel to cease its military operations in Gaza immediately, warning that its actions, far from improving the country's security, will "strengthen extremism, destabilise the region, and exacerbate tensions inside Israel".
Describing themselves, as "profound and passionate supporters" of Israel - and supporting its right to defend itself against the "war crime" of Hamas rocket attacks - they added that the current tactics threatened to undermine international support for Israel.
The intervention, in a letter published in today's Observer, came as fears grew that Israel was to launch a "new phase" of its military offensive inside the Gaza strip. Yesterday warplanes dropped leaflets warning Gazans "not to be close to terrorists, weapons warehouses and the places where the terrorists operate". The two-week-old campaign has already killed more than 800 Palestinians, while 13 Israelis have died, three of them civilians killed by Hamas rockets.
Although individual Jewish writers and religious figures have expressed their opposition to the conduct of Operation Cast Lead, the letter represents the most significant break with Israel's tactics from a group of UK Jews.
Prominent rabbis, academics and political figures are among the signatories, including Rabbi Dr Tony Bayfield, head of the Movement for Reform Judaism; Sir Jeremy Beecham, former chair of the Labour party; Professor Shalom Lappin of the University of London; Baroness Julia Neuberger; Rabbi Danny Rich, chief executive of Liberal Judaism; Rabbi Professor Marc Saperstein, principal of Leo Baeck rabbinical training college; and lawyer Michael Mitzman, who set up Holocaust Memorial Day Trust for the Home Office.
Their demand comes amid increasing pressure on Israel from the diplomatic community to halt its operations, and rising criticism of the humanitarian impact on Palestinian civilians, including allegations of potentially serious breaches of international humanitarian law. Demonstrations around the world yesterday called for a ceasefire.
"We look upon the increasing loss of life on both sides of the Gaza conflict with horror," reads the letter. "We have no doubt that rocket attacks into southern Israel, by Hamas and other militant Palestinian groups, are war crimes against Israel. No sovereign state should, or would, tolerate continued attacks and the deliberate targeting of civilians. Israel had a right to respond and we support the Israeli government's decision to make stopping the rocket attacks an urgent priority.
"However, we believe that now only negotiations can secure long-term security for Israel and the region."
The letter was written before the escalation of ground fighting in Gaza City itself signalled by Israel yesterday.
"There can be no alternative to a negotiated solution," said Beecham. "Israel should be demonstrating, along with the Palestinian Authority, that there are economic and political benefits to be gained from peaceful engagement rather than violent confrontation."
His sentiments were echoed by Lappin: "Relying on overwhelming military force to respond to terrorist provocations invariably imposes horrendous suffering on innocent Palestinian civilians while entrenching the agents of terror in their midst. We have no alternative but to pursue rational, long term political options that promote moderation and marginalise extremists."
In London violent clashes broke out near the Israeli embassy as tens of thousands marched in protest. Helmeted riot police with batons and shields charged a group of demonstrators who hurled sticks, shoes and traffic cones back at them while chanting "Free Palestine!"
Protesters tried to force entry to the north gate of Kensington Palace Gardens and six climbed an adjoining wall, setting fire to an American flag. The windows of a Starbucks opposite the embassy were smashed.
The police charges created waves of panic. Protester Ahmed Mohammad, 23, claimed he saw women and children get hurt: "It was a peaceful protest until the riot police came. I've seen a mother and little girl pushed to the ground."
Some protesters attempted to throw barriers and other missiles at police.
The Stop the War Coalition, which organised the event, claimed that "at least" 100,000 people had made it "the biggest demonstration of solidarity with the Palestinian people in the history of this country". The Metropolitan Police estimated the total at 12,000.
Earlier, Speakers' Corner at Hyde Park was turned into a sea of Palestinian flags and banners condemning Israel. Speakers included human rights advocate Bianca Jagger, singer Annie
Lennox and the Rev Garth Hewitt, canon at St George's Cathedral in Jerusalem.
************************************************************************

Fresh evidence of Israeli phosphorus use in Gaza emerges




Fresh evidence of Israeli phosphorus use in Gaza emerges
Richard Norton-Taylor
guardian.co.uk
Fresh evidence of the firing of white phosphorus weapons by Israeli forces in
Gaza has emerged from witnesses heard by the Guardian and first hand accounts by human rights groups of their use against civilians.
Graphic descriptions of attacks by Israeli forces near the Gaza town of Khan Younis are contained in footage shot by Fida Qishta for the International Solidarity Movement and obtained by the Guardian.
A woman described how on Tuesday Israeli forces "started to fire phosphorus bombs against the people, of course, they are civilians ..."
A man added: "A fire broke out and we have to leave out. Fires broke out on the top of the houses. We all jumped out with our women and daughters put off the fire. They were doing that, to help the special forces to occupy the houses. after we put off the fires, they started to shoot towards us. Then they started to raze the houses".
He said the fires were caused by phosphorus bombs and missiles.Israeli artillery also fired white phosphorus shells at Gaza City, Marc Garlasco, senior military analyst at Human Rights Watch, said yesterday.
Three white phosphorus shells were fired at the UN Relief and Works Agency in Gaza City on Thursday, according to people there.
Phosphorus shells burst in the air billowing white smoke before dropping the phosphate shell. Each shell contain more than 100 wavers which, when ignited, pump out smoke for about 10 minutes.
Contact with the shell remnants cause severe burns, sometimes burning the skin to the bone, consistent with descriptions by Ahmed Almi, the Egyptian doctor at the Al-Nasser Hospital in Khan Younis after attacks last Tuesday. Almi said after an hour the entire body of one victim was burned.
Chemicals in smoke produced by white phosphorus shells and burning chemical particles can cause severe respiratory problems.
According to the report from the International Solidarity Movement, many patients at the Khan Younis hospital were suffering from serious breathing difficulties after inhaling smoke.
The use of white phosphorous as a weapon – as opposed to its use as an obscurant and infrared blocking smoke screen – is banned by the Third Convention on Conventional Weapons which covers the use of incendiary devices. Though Israel is not a signatory to the convention, its military manuals reflect the restrictions on its use in that convention.
Instead of producing high velocity burning fragments like conventional white phosphorus weapons used to in the past, M825A1 rounds of the kind identified as being fired by Israeli forces produce what he called a "series of large slower burning wedges which fall from the sky", said Neil Gibson, technical adviser to Jane's Missiles and Rockets.
Israel's use of heavy artillery in residential areas of Gaza City violates the prohibition under the laws of war against indiscriminate attacks and should be stopped immediately, Human Rights Watch said yesterday.
"Firing 155mm shells into the center of Gaza City, whatever the target, will likely cause horrific
civilian casualties," Garlasco said.

Israel shells UN school in Gaza





Israel shells UN school in Gaza
The UN has called for a war crimes investigation over the shelling of its school [AFP]
Two Palestinian boys have been killed after Israeli tank shells hit a UN-run school in Gaza - hours before Israel's security cabinet is expected to vote on a proposal for a unilateral ceasefire.
The boys, aged five and seven, died and 25 other Gazans were wounded as they sought to shelter in the school run by the UN relief and works agency (Unrwa) in Beit Lahiya, northern Gaza.
The school is the third UN shelter to be hit by Israeli fire in its 22-day war on the territory.
The attack came as heavy artillery and aerial bombardment of what Israel described as "Hamas targets" continued on Saturday.
Christopher Gunness, an Unrwa spokesman, said several rounds hit the UN school at about 6:45am. The third floor of the school took a direct hit after a short pause, killing the pair and injuring another 14 people.
Witnesses said four more people were killed when other shells struck nearby as people tried to escape.
Investigation demanded
About 1,600 civilians had sought refuge from the fighting inside the building, Gunness said.
IN DEPTH
Analysis and features from Gaza and Israel
Track the war and submit your own reports
Send us your views and eyewitness videos
"The Israeli army knew exactly our GPS co-ordinates and they would have known that hundreds of people had taken shelter there," he said.
"When you have a direct hit into the third floor of a UN school, there has to be an investigation to see if a war crime has been committed."
Ban Ki-moon, the UN secretary-general, said: "I condemn in the strongest terms this outrageous attack, which is the third time it's happened.
"Top israeli leaders have apologised and assured me two days ago that UN premises would be fully respected.
"I strongly demand a thorough investigation and punishment for those responsible," he told reporters in Beirut.
John Ging, the director of Unrwa, told Al Jazeera: "People today are alleging war crimes here in Gaza. Let's have it properly accounted for. Let's have the legal process which will establish exactly what has happened here.
'A failure for humanity'
"It is another failure for our humanity and it is exposing the impotence of our [the international community's] inability to protect civilians in conflict."
In Jabaliya refugee camp, Dr Ezzedine Abu al-Aish, a Palestinian doctor from al-Shifa hospital, lost his three daughters and one niece during an Israeli air attack as he was being interviewed on an Israeli television channel.
At least 10 people were also killed late on Friday after a tank shell slammed into their home during a funeral wake in Gaza City.
More than 1,200 Palestinians have been killed in Israel's offensive, including more than 400 children, according to UN and Palestinian medical sources.
At least 13 Israelis have also died in the same period, three of them civilians.
About five rockets were reported to have been fired from Gaza into southern Israel on Saturd
ay.

Notre envoyé spécial est entré dans Gaza:

http://www.humanite.fr/













« Ma maison a été détruite, nous n’avons plus d’eau, ni électricité. » Le journaliste de l’Humanité a pénétré dans la bande de Gaza qui, depuis le début de l’offensive, était maintenu à huis clos par les troupes

israéliennes. Il nous raconte ses premières impressions

LA DÉTERMINATION À RÉSISTER DEMEURE
Rafah (Bande de Gaza), envoyé spécial.
La nuit tombe sur la ville palestinienne de Rafah, première ville de la bande de Gaza après l’Égypte. Il aura fallu plus de trois heures pour franchir une frontière large de seulement quelques dizaines de mètres. Il y a de la bureaucratie égyptienne mais surtout des questions sécuritaires : les avions israéliens s’acharnent sur la frontière pour détruire les tunnels. Une fois passé la barrière, la première chose que l’on aperçoit, ce sont les ambulances du croissant rouge qui amènent les blessés - ils sont nombreux - de l’autre côté.
Sur la route principale qui mène vers la ville, les détritus qui jonchent le sol montrent que la ville ne fonctionne plus. Avec les minutes la pénombre s’installe. Il n’y a plus d’électricité ce qui crée un sentiment d’insécurité. Quelques voitures circulent néanmoins. Abou Ahmed nous montre le quartier Chaboura où des bombardements ont eu lieu il y a deux semaines. Des morceaux de béton gisent à même le sol. Là, c’est un jardin pour enfants qui abritait une structure qui a été touchée. De l’autre côté de la rue, les magasins ont été soufflés. « Il y a une eu une dizaine de morts », précise Abou Ahmed. « Il y a encore eu des bombardements avant-hier. Mais ils semblent plus se concentrer sur la zone frontalière et l’est de la ville ». Un de ses amis précise : « ça ne les empêche pas de continuer à distribuer des tracts pour nous dire de partir. Les Israéliens laissent aussi des messages sur nos téléphones portables pour qu’on dénonce ce qu’ils appellent les terroristes. C’est une vieille méthode utilisée pour nous effrayer, pour faire peur à la population ».
Devant un brasero improvisé Nidan Ali tente de se réchauffer avec sa femme et ses enfants. « Ma maison a été détruite », dit-il. « C’est un F-16 qui a balancé un missile. Nous n’avons plus d’eau, plus d’électricité . Des membres de ma famille ont été blessés. Je veux vivre en sécurité avec ma famille, qu’il n’y ait plus d’occupation et que le siège de Gaza finisse. » En face de la mosquée Abrar, bombardée il y a deux jours, Ahmed Bardawi montre les dégâts dans sa pharmacie. Les étagères sont renversées, le plafond s’est effondré. Un point de médicaments en moins pour le quartier. « Il y a d’abord eu une roquette tirée, comme un avertissement », témoigne-t-il, la voix encore tremblante. « Et puis tout de suite après un missile s’est abattu sur la mosquée. J’étais près de ma fenêtre et j’ai un peu touché. Mais je ne voulais pas aller à l’hôpital parce que dans une situation pareille je ne voulais pas laisser ma famille seule ».
Pas très loin de là on entend les bruits sourds des canons d’artillerie. A moins que ce ne soient des chars qui déversent leurs obus. Ils sont à quelques encablures de là. On ne sait pas s’ils sont dans la bande de Gaza ou en lisière. La nuit s’installe sur Rafah et sur la bande de Gaza. Il paraît que les Israéliens ont prévu de lourds bombardements sur la frontière. Rafah n’est qu’à un kilomètre. Ici, tout le monde a les traits tirés, les yeux rouges, les visages pâles. On n’attend qu’une chose, que ça finisse. Mais personne n’est prêt à abdiquer.
Pierre Barbancey

L'hôpital s'est embrasé, jeudi soir, après avoir été touché par un obus. : AFP

09:09 - samedi 17 janvier 2009


Une école de l'Onu bombardée à Gaza :
une femme et un enfant tués
Une femme et un enfant ont été tués, samedi matin, dans le bombardement israélien d'une école gérée par les Nations unies. Cela s'est passé à Beit Lahiya, dans le nord de la bande de Gaza, où des civils fuyant les combats avaient trouvé refuge. Onze personnes ont été blessées dans le bombardement qui a provoqué un incendie. C'est au moins la quatrième fois qu'une école gérée par l'agence de l'ONU pour l'aide aux réfugiés palestiniens (Unrwa) à Gaza est touchée par un bombardement israélien depuis le début de l'offensive












L'hôpital s'est embrasé, jeudi soir, après avoir été touché par un obus. :
Gaza.De notre correspondant
Le calme est revenu, hier matin, à Tar Al-Hawa. Ce quartier du sud de Gaza-City a été ravagé par les tirs de l'artillerie israélienne et par les combats nocturnes opposant fantassins de Tsahal (l'armée israélienne) et combattants du Hamas.
Hier matin, l'armée israélienne a abandonné les positions conquises 48 heures plus tôt. De cette occupation, il ne subsiste que quelques traces : des morceaux de chenilles de char, preuve qu'un Merkava a été endommagé, un brancard israélien abandonné, des milliers de douilles et un voisinage ravagé par les obus et les rafales.
Tar Al-Hawa est déserté. Les soldats israéliens se sont repliés et la population a fui vers le centre de la ville, à 500 m seulement. Les quelques familles qui sont restées ont chèrement payé leur obstination : vingt-trois corps, dont certains carbonisés, ont déjà été sortis des décombres. « Le quartier est évacué », confirment les ambulanciers, qui évacuent les victimes vers l'hôpital de Chifa et non plus vers celui d'Al-Qods.
Al-Qods est vide. L'hôpital, qui s'est embrasé, jeudi soir, après avoir été touché par un obus, a été évacué. Le bâtiment administratif a été détruit par les flammes et l'immeuble de cinq étages qui abritait les patients achève de se consumer. « Quand une aile du bâtiment s'est effondrée, il y a eu un mouvement de panique », raconte le Dr Régis Garrigue.
« Je ne vous raconte pas l'horreur »
Président de l'association Helpe Doctors, cet urgentiste a évacué 300 patients avec son collègue franco jordanien Maemoun Barkawi et tout le staff de l'hôpital. « Je ne vous raconte pas l'horreur », lâche-t-il, tout en finissant d'engloutir un morceau de sandwich et en criant des consignes à ses collègues.
Tar Al-Hawa n'est pas tout à fait vide. Des hommes en civil, Kalachnikov à la main ou RPG-7 sur l'épaule, slaloment entre les murs éventrés. L'un d'eux s'arrête. Encagoulé, jeune. En jean et veste de cuir, mais bardé de grenades et de chargeurs. Il raconte qu'il se bat depuis deux jours dans Tar Al-Hawa. Un barbu s'approche : interview et photo sont interdites.
Radjaa Abou DAGGA




































Gaza : deux morts dans un raid sur une école de l'ONU



Gaza : deux morts dans un raid sur une école de l'ONU
La rédaction du figaro.fr avec AFP et AP 17/01/2009 Mise à jour : 09:00
Ajouter à ma sélection
.
Des médecins et des civils palestiniens cherchent à fuir les bombardements israéliens sur une école de l'ONU à Beit Lahiya, dans le nord de la bande de Gaza. Crédits photo : AFP

MINUTE PAR MINUTE - Le cabinet israélien de sécurité se réunit dans la soirée pour se prononcer pour un cessez-le-feu unilatéral. Toutefois Tsahal compte rester sur le territoire.

8h53 : 1200 morts côté palestinien. En trois semaines d'offensive, près de 1.200 Palestiniens ont été tués, dont 410 enfants et 100 femmes, et plus de 5.285 blessés, selon les services d'urgence de Gaza. D'après le Centre palestinien des droits de l'Homme à Gaza, 65% des morts sont des civils. Côté israélien, 10 militaires et trois civils ont péri durant la même période.
6h55 : une école de l'ONU à nouveau bombardée. Une femme et un enfant sont morts dans le bombardement israélien d'une école gérée par les Nations unies à Beit Lahiya, dans le nord de la bande de Gaza, où des civils fuyant les combats avaient trouvé refuge. D'intenses combats se déroulaient autour de l'école où l'armée israélienne avec des tanks affrontait des activistes palestiniens, ont-elles précisé. C'est au moins la quatrième fois qu'une école gérée par l'agence de l'ONU pour l'aide aux réfugiés palestiniens (Unrwa) à Gaza est touchée par un bombardement.
4h16 : l'ONU exige un cessez-le-feu. L'Assemblée générale de l'ONU demande un cessez-le-feu immédiat et durable à Gaza, menant au retrait total des forces israéliennes. Dans une résolution adoptée à une large majorité, l'organe plénier de l'ONU «exige le respect sans condition de la résolution 1860 du Conseil de sécurité». La résolution 1860 du Conseil, adoptée le 8 janvier, n'a pas été suivie d'effet, Israël ayant poursuivi son offensive.
23h20 : «ne pas saper les efforts diplomatiques». «L'Assemblée doit prendre garde à ne pas compliquer les efforts pour trouver une solution ou compromettre l'activité diplomatique en cours pour faire cesser la violence à Gaza», mettent en garde les Etats-Unis. Il craignent de voir la réunion se transformer en «un exercice de critique virulente (d'Israël), juste au moment où tous les efforts sont faits pour trouver un mécanisme pour faire cesser le conflit».
Les principaux événements de vendredi
19h16 : un cessez-le-feu unilatéral voté demain en Israël? Le cabinet de sécurité israélien devrait voter samedi «en faveur» d'une proposition de cessez-le-feu unilatéral dans la bande de Gaza, selon une source gouvernementale. S'exprimant sous le couvert de l'anonymat, cette source fait état de «progrès significatifs réalisés au Caire» pour expliquer cette décision. Un responsable israélien précise toutefois que les forces israéliennes resteront à Gaza après l'entrée en vigueur d'un éventuel cessez-le-feu unilatéral. Israël considère que le Hamas s'abstiendra de toute attaque mais, «s'ils décident d'ouvrir le feu, nous n'hésiterons pas à répondre et poursuivre notre offensive
»,
17h42 : Rice et Livni signent un accord sur la contrebande. La secrétaire d'Etat américaine Condoleezza Rice et son homologue israélienne Tzipi Livni ont paraphé un accord bilatéral destiné à favoriser la lutte contre la contrebande d'armes vers la bande de Gaza, dans le cadre des efforts pour parvenir à un cessez-le-feu.
16h36 : Rice espère un cessez-le feu «très, très bientôt». La secrétaire d'Etat américaine Condoleezza Rice veut croire à un cessez-le-feu à Gaza «très, très bientôt» mais ne peut promettre qu'il interviendrait avant l'investiture du futur président américain Barack Obama
mardi